احتمالا ًمشهورترين كار كوربه تدفين در اُرنان است.
تصوير 17- گوستاو كوربه، سنگ‌شكنان، 1849،
رنگ‌روغن روي بومنقاشي كوربه بر اساس چيزي كه او در تدفين عموي بزرگش مشاهده كرد، باعث به وجود آمدن اولين شاهكار وي در سبك رئاليست گرديد. در سپتامبر 1848 او تدفين عموي بزرگ خود در اُرنان را انجام داده و بعدها مراسم اين تدفين را بر بوم عظيمي نقاشي كرد. او از مردمي كه درتدفين حضور داشتند به عنوان مدلهايي براي نقاشي استفاده كرد كه اين كار خود ابداعي به شمار مي‌رفت.پيش از اين ، الگوها با عنوان بازيگراني براي نشان دادن زندگي مردم در زمانهاي ديگر مورد استفاده قرار مي‌گرفتند همانطور كه كوربه نيز افراد بسياري را در رويدادهاي متفاوت به تصوير كشيد. اين زمينه ساز بروز ديدي واقع‌گرايانه در آثار كوربه بود نسبت به شهروندان اُرنان و مردمي كه كوربه مي‌شناخت و اين ديد را به تماشاگر مي‌داد كه چگونه اين افراد شبيه مردم اُرنان هستند. اين نقاشي سبب اعتراض منتقدان وعموم مردم شد. اين تابلو كاري بزرگ، در اندازة 10×22 فوت بود و يك مراسم تدفين در شهرستان را نشان مي‌داد، چنانكه نقاشان ممكن است تصويري از يك مراسم تدفين باشكوه را ترسيم كنند البته پرداختن به يك رويداد معمولي غير عادي بود كه سبب مي‌شد موضوع مانند چيزي با اهميت و بزرگ در نظر گرفته شود چنانچه كه در مورد نشان دادن خاندان سلطنتي متداول بود. اين شيوه نقاشي كه از مناظر عادي و پيش پا افتاده استفاده مي‌كند علاقه مردم را به طور فزاينده‌اي نسبت به كار واقع‌گرايانه افزايش مي‌دهد و بدين ترتيب فراواني خيالپردازي رو به انحطاط رمانتيسم محبوبيت خود را از دست داده و مردم خواهان موضوعاتي واقعي‌تر و در چارچوب زندگي روزمره هستند. كوربه اين كار را به عنوان موضوع تدفين عمويش مورد توجه قرار نداد. اين در واقع تدفيني براي رمانتيسم به عنوان يك سبك بود همچنانكه خود كوربه گفته بود «به خاك سپاري در اُرنان، در واقع تدفين رُمانتيسم بود».(http://www.wikipedia.org/Gustave- Courbet)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر